برتری‌های فنی DSL: 1. ـ اتصال دائم و بی‌وقفه و مطمئن به شبکه مخابرات و شبکه جهانی اینترنت برقرار است و فاصله زمان درخواست تا تحویل سیستم کوتاه می‌شود2. ـ از حداقل تجهیزات در محل کار یا خانه استفاده می‌شود3. ـ سرعت سیستم به قدری بالا خواهد بود که سرویس‌های دیگر اینترنت نیز مانند صوت و تصویر متحرک، برای استفاده در دسترس خواهند بود4. ـ نیاز به کابل‌کشی مجدد نیست5. ـ می توان بیش از یک نفر از هر اتصال استفاده نمود6. ـ در شرایط ایده‌آل (نبود نویز بر روی سیمها، فاصله کم تا مرکز مخابراتی) حداکثر سرعت دریافت ۸Mbps و سرعت ارسال ۱Mbps خواهد بود7. ـ اداره و کنترل کارهای چنین اتصالی نیز به سادگی همان کاری است که با تلفن منزل انجام می‌دهیم8. ـ به علت سرعت بالا (دریافت و ارسال) امکان برقراری جلسات و سمینارهای مجازی باسهولت میسر است9. ـ بازشدن راه برای انجام پروژه‌هایی مانند دو*لت الکترونیک، پزشکی الکترونیک، آموزش سمعی بصری الکترونیک، شبکه اختصاصی الکترونیک و مجموعه وسیعی از دیگر کاربردهای الکترونیک10. ـ مسافت ۸/۱ کیلومتری تحت پوشش شبکه برای تامین سرعت ۸ Mbps 11. ـ ارائه انواع سرویس‌های مختلف براساس بستر شبکه DSL مانند VODSL، Video on demand، VOIP.
صوت و دادهدر علم مخابرات، به محیطی که داده ها از آن انتقال می یابند Media یا رسانه گفته می شود. زوج سیم، کابلهای کواکسیال (مثل کابل آنتن تلویزیون)، موجبر ها (لوله هایی فلزی با سطح مقطع مستطیل یا دایره شکل)، هوا و فیبرهای نوری مهمترین رسانه های مخابراتی هستند. برای هر رسانه پارامترهایی به نام فر*کا*نس قطع بالا و پایین تعریف می شود. و منظور از آنها حداکثر و حداقل فر*کا*نسی است که آن رسانه می تواند با کیفیت مطلوب از خود عبور دهد. به اختلاف این دو فر*کا*نس پهنای باند یا Band Width می گویند. زوج سیم که در سیستم تلفن شهری استفاده می شود، ضعیفترین رسانه مخابراتی از این نظر می باشد و محدوده عبور فر*کا*نسی آن از صفر تا حدود 2 مگاهرتز می باشد. لکن در سیستمهای تلفن شهری (PSTN) فقط از 4 کیلو هرتز این محدود برای عبور صدا استفاده می شود و بقیه باند فر*کا*نسی آزاد است، که موضوع ایده اولیه ساخت و استفاده از DSL می باشد.در سیستمهای Diap-Up از همان 4KHz پهنای باند صوتی جهت انتقال داده استفاده می شود و با استفاده از پیشرفته ترین روشهای مدولاسیون دیجیتال و فشرده سازی اطلاعات، می توان حداکثر 56 کیلو بیت اطلاعات را در یک ثانیه منتقل نمود. حال فرض کنید باند فر*کا*نسی ما از 4KHz به 2MHz افزایش پیدا کند، یعنی تقریبا 500 برابر شود، واضح است که میزان انتقال داده را می توان به شدت افزایش داد.کیفیت دریافت و ارسال اطلاعات از طریق DSL ، به مسافت موجود بین استفاده کننده و شرکت ارائه دهنده سرویس فوق بستگی دارد. ADSL از یک تکنولوژی با نام " تکنولوژی حساس به مسافت " استفاده می نماید. بموزات افزایش طول خط ارتباطی ، کیفیت سیگنال افت و سرعت خط ارتباطی کاهش پیدا می نماید. ADSL دارای محدودیت ۱۸.۰۰۰ فوت ( ۵.۴۶۰ متر ) است . کاربرانی که در مجاورت و نزدیکی شرکت ارائه دهنده سرویس DSL قرار دارند، دارای کیفیت و سرعت مناسبی بوده و بموازات افزایش مسافت ، کاربران اینترنت از نظر کیفیت و سرعت دچار افت خواهند شد. تکنولوژی ADSL قادر به ارائه بالاترین سرعت در حالت " اینترنت به کاربر " (Downstream) تا ۸ مگابیت در ثانیه است .( در چنین حالتی حداکثر مسافت ۶.۰۰۰ فوت و یا ۱.۸۲۰ متر خواهد بود ) . سرعت ارسال اطلاعات " از کاربر به اینترنت" (Upstream) دارای محدوده ۶۴۰ کیلوبیت در ثانیه خواهد بود. در عمل ، بهترین سرعت ارائه شده برای ارسال اطلاعات از اینترنت به کاربر ، ۵/۱ مگابیت در ثانیه و سرعت ارسال ارسال اطلاعات توسط کاربر بر روی اینترنت ، ۶۴۰ کیلوبیت در ثانیه است . توجه داشته باشید که مسافت های ارائه شده تقریبی هستند. میرایی سیگنال و نرخ سیگنال به نویز از مشخصه های مهم سیگنال هستند که به مسافت وابسته نیستند (برای مثال کابل غیر مسی و ضخامت کابل). عملکرد سیگنال به امپدانس خط نیز وابسته است که می تواند با توجه به وضعیت آب و هوا و جو تغییر کند (مخصوصا در خطوط قدیمی) و به تعداد و کیفیت اتصالات در طول کابل نیز بستگی دارد.ممکن است این سوال در ذهن خوانندگان مطرح گردد که اگر تکنولوژی DSL دارای محدودیت فاصله است ، چرا محدودیت فوق در رابطه با مکالمات صوتی صدق نمی کند ؟ در پاسخ باید به وجود یک تفویت کننده کوچک که Loading coils نامیده می شود ، اشاره کرد.شرکت های تلفن از تفویت کننده فوق، بمنظور تقویت سیگنال صوتی استفاده می نمایند. متاسفانه تقویت کننده فوق با سیگنال های ADSL سازگار نیست . لازم به ذکر است که سیگنال های ADSL ، در صورتیکه بخشی از خط ارتباطی تلفن از فیبر نوری استفاده گردد ، قادر به ارسال و دریافت اطلاعات نخواهند بود. تجهیزات مورد نیاز خطوط پرسرعت اینترنت ای دی اس ال ADSL فارغ از تجهیزات مخابراتی تکنولوژی‌های DSL بطور ساده در یک نگاه می‌توان گفت ADSL از دو دستگاه خاص استفاده می‌کند: یک دستگاه معروف به مودمهای DSL در محل مشترکین و دستگاه DSL Access Multiplexer (DSLAM) در محل شرکت ارائه دهنده خدمات ADSL مودمهای DSL که با نام ATU-R نیز از آنها یاد‌می‌شود، مسئولیت برقراری اتصال میان کامپیوتر مشترک را با خط DSL برعهده دارند. این نوع از مودمها معمولا با USB و یا پورت اترنت ۱۰base-T به کامپیوتر کاربر متصل می‌شوند DSLAM با جدا سازی باندهای فر*کا*نسی ۴کیلوهرتزی از دیگر پهنای باند برای هر خط اتصالی ADSL امکان ارتباطات کاربران و اتصال به تجهیزات مجتمع پرسرعت را برای اینترنت در مراکز ارائه خدماتADSL فراهم می‌کند. فر*کا*نس باند ۴kbps نیز به سمت سوئیچ‌های مخابراتی هدایت می‌شود. به هر DSLAM صدها زوج سیم متصل می‌شود که درنهایت بسوی یک اتصال اینترنچگونه کار می کند
ADSL
این سرویس از دوباند فرکانسی مجزا استفاده می کند که باند بالا و باند پایین معروف هستند. باند پایین که برای دانلود کردن اطلاعات مورد استفاده قرار می گیرد ارتباط از دفتر مرکزی به کاربر را برقرار می کند. باند بالا نیز برای برقراری ارتباط از سمت کاربر به سمت دفتر تلفن مرکزی مورد استفاده قرار می گیرد. بین ظرفیت ای دی اس ال و تعداد کانال های موجود رابطه مستقیم وجود دارد ظرفیت داده در هر کانال به روش مدولاسیون به کار گرفته شده وابسته است .ADSL استانداردهای
- ۹۶/۱۱/۲۶